Binnenkijken bij...
Binnenkijken bij...
Ze kozen voor een tweede huis aan de Costa Blanca? Waarom? Wat zochten ze? En hoe vonden ze dat? Monique, Arnoud en Egbert zijn je voorgegaan en zijn zo gastvrij om de deuren van hun huis open te zetten en je te vertellen over keuzes en ervaringen. Lees hun verhaal.
“Zodra de houten poort van het resort traag opendraait, kom je in een andere wereld.”
John & Monique
Binnenkijken bij John &
Aan de lange tafel onder de Spaanse zon, de amandel- en olijfbomen met uitzicht op de vallei met sinaasappelbomen en de bergen eromheen, vertellen Monique en John over de realisatie van hun droomhuis. “Eigenlijk wilden we naar Ibiza, een finca op het platteland tussen de schapen. Het relaxte Spaanse leven. Gelukkig liep het anders. Op emigratiebeurs ontmoetten we een enthousiaste makelaar met een mooi stuk grond in de buurt van Denia. Én met een goede vriend die huizen bouwt. Dat was Andries”, vertelt Monique. John: “Denia was voor ons echt een ontdekking. Een heerlijk klimaat met 300 dagen zon en 23 graden in januari! Ons huis ligt net buiten het dorp Benidoleig en 25 minuten van Denia, tussen de bergen en de zee. Met veel privacy, rust en fantastisch uitzicht. De lucht is hier het schoonst van heel Europa. En dat merk ik, want sinds ik hier woon heb ik nooit meer last van allergie.”
“We wisten precies hoe het huis eruit moest zien”, vertelt Monique. “Een centraal deel met in de ene vleugel onze privévertrekken en in de andere vleugel een luxe privé-hotel voor twee waar je vanaf het dakterras uitkijkt op het zwembad en geniet van de ondergaande zon. In een paar dagen stond het huis op papier.”
“Onze boerderij in Nederland was al verkocht toen we hier in de buurt een huis huurden”, vervolgt John. “Elke dag zijn we gaan kijken bij de bouw. Dat was altijd gezellig. Het was een vast team van drie man die al jaren voor Andries werken en met Ramon als voorman. Altijd vrolijk en behulpzaam. De bouw was echt een feestje. Zonder stress, binnen planning en budget én met pannenbier bij het hoogste punt. We gingen regelmatig wat drinken in het dorp of organiseerden een bbq. Het contact is altijd gebleven.”
John & Monique
John & Monique
“Een hagelwitte gevel zonder ramen. Een beetje mystiek. Maar zodra de voordeur openzwaait, kijk je dwars door de keuken naar het open landschap aan de achterzijde van de finca.”
